Totus tuus

16 października mija 42 rocznica wyboru Karola Wojtyły na następcę
św. Piotra. Jan Paweł II był 264 papieżem kościoła katolickiego, a jego pontyfikat to drugi pod względem długości we współczesnej historii (po Piusie IX). Dewizą Papieża Polaka były słowa Totus Tuus („Cały Twój”), będące cytatem z modlitwy z Traktatu o prawdziwym nabożeństwie.

Jednym z najważniejszych elementów pontyfikatu Jana Pawła II były podróże apostolskie. Żaden z papieży nie podróżował do tylu krajów. Polski papież odbył 104 zagraniczne pielgrzymki oraz ok. 145 podróży na terenie Włoch.  Na trasie jego pielgrzymowania znalazło się 130 krajów na wszystkich kontynentach oraz ponad 900 miast i miasteczek. Niektóre z państw, między innymi ojczyznę, ale również Francję, Portugalię, Stany Zjednoczone czy Meksyk, odwiedził kilkukrotnie. Policzono długość dróg, które papież przemierzył podczas swych podróży. To ponad 1 milion 700 tysięcy kilometrów! Łączny czas tych podróży zajął Ojcu Świętemu  ponad dwa lata. Od chwili wyboru na papieża, i tak długo jak to było możliwe ze względów zdrowotnych, wszędzie wysiadając z samolotu klękał, by ucałować ziemię.

Na trasie pielgrzymek Ojca Świętego nie mogło zabraknąć Polski. Do ojczyzny przyjechał osiem razy. Każdej podróży duszpasterskiej towarzyszyło inne hasło przewodnie. Zawsze bardzo gorąco i serdecznie przyjmowany przez rodaków, przyjeżdżał chętnie i wyjeżdżał obiecując powrócić. Bez papieża „Kościół w Polsce wyglądałby inaczej. One (pielgrzymki) dodały mu nadziei, siły, stały się inspiracją na przyszłość. […] Sadzę, że dzięki temu papieżowi staliśmy się bardziej otwarci na Kościoły innych krajów. To właśnie dzięki niemu poznaliśmy część Zachodu. I to nie tylko w sensie kulturowym, ale także duchowym, religijnym.” (Prymas Polski kard. Józef Glemp).

Ważnym elementem nauczania Jana Pawła II była idea ekumenizmu. Podczas podróży odwiedził synagogę, meczet i kościół luterański. Jako pierwszy papież modlił się pod Ścianą Płaczu i zgodnie z tradycją włożył swą prośbę zapisaną na kartce w szczelinę  muru. Papież-Polak zainicjował również spotkania młodych katolików w ramach Światowych Dni Młodzieży.

Do lepszego zrozumienia słów papieża i jego przesłania, do nawiązania lepszego kontaktu z wiernymi różnych narodowości na pewno przyczyniła się jego znajomość języków obcych. Bez wahania możemy nazwać Ojca Świętego poliglotą. Znał bowiem biegle 7 języków: angielski, francuski, niemiecki, włoski, hiszpański, rosyjski, mówił także po łacinie. Papież-Polak przemawiał po litewsku, ukraińsku, węgiersku i czesku. Spotkania z papieżem  były dla wiernych całego świata ważnym wydarzeniem, nawet dla niewierzących, którzy też słuchali Go z uwagą. Znamy wiele świadectw uczestników spotkań, którzy utrzymują, że chwile spędzone w obecności Ojca świętego, zmieniały ich wewnętrznie na całe dalsze życie.

Osoby blisko związane ze Św. Janem Pawłem II i często z nim podróżujące opowiadają o niesamowitym poczuciu humoru Ojca Św.  Zachowując powagę należną papieżowi, potrafił opowiadać anegdoty i sam stał się bohaterem wielu z nich. Oto historia, która wydarzyła się w samolocie:

Osobisty lekarz Ojca Świętego opowiada, jak podczas jednej z podróży Jan Paweł II nie czuł się zbyt dobrze, po wcześniej zjedzonych plackach ziemniaczanych. Doktor zaproponował kilka kropel koniaku. Papież zapytał wtedy na jakiej są wysokości. Lekarz poszedł zapytać o to pilota, a gdy powrócił i podał pułap, na jakim znajdował się samolot, Papież wzniósł rękę do góry i powiedział: Nie mogę, Szef za blisko.

„Alfabet” pielgrzymek papieskich:

A jak Albania, Angola, Argentyna, Armenia, Australia, Austria, Autonomia Palestyńska
i Azerbejdżan;

B jak Bahamy, Bangladesz, Belgia, Belize, Benin, Boliwia, Bośnia i Hercegowina, Botswana, Brazylia, Bułgaria, Burkina Faso i Burundi;

C jak Chile, Chorwacja, Curacao, Czad, Czechosłowacja i Czechy;

D jak Dania i Dominikana;

E jak Egipt, Ekwador i Estonia;

F jak Fidżi, Filipiny, Finlandia i Francja;

G jak Gabon, Gambia, Grecja, Gruzja, Gwatemala, Gwinea Bissau i Gwinea Równikowa;

H jak Haiti, Hiszpania, Holandia i Honduras;

I jak Indie, Indonezja, Irlandia, Islandia i Izrael;

J jak Jamajka, Japonia, Jerozolima i Jordania;

K jak Kamerun, Kanada, Kazachstan, Kenia, Kolumbia, Kongo, Korea Południowa, Kostaryka i Kuba;

L jak Lesoto, Liban, Lichtenstein, Litwa i Luksemburg;

Ł jak Łotwa;

M jak Madagaskar, Malawi, Mali, Malta, Maroko, Mauritius, Meksyk i Mozambik;

N jak Niemcy, Nigeria, Nikaragua, Nowa Zelandia i Norwegia;

O jak ojczyzna;

P jak Pakistan, Panama, Papua Nowa Gwinea, Paragwaj, Portugalia, Puerto Rico i Peru;

R jak Republika Środkowoafrykańska, Republika Zielonego Przylądka, Reunion, RFN, RPA, Ruanda i Rumunia;

S jak Saint Lucia, Salwador, San Marino, Senegal, Seszele, Singapur, Słowacja, Słowenia,  Sri Lanka, Suazi, Sudan, Syria, Szwajcaria i Szwecja;

T jak Tajlandia, Tanzania, Tobago, Togo, Trynidad, Tunezja i Turcja;

U jak Uganda, Ukraina, Urugwaj i USA;

W jak Wenezuela, Węgry, Wielka Brytania, Wybrzeże Kości Słoniowej, Wyspy Salomona, Wyspy Św. Tomasza i Księżyca;

Z jak Zair, Zambia i Zimbabwe.

Scroll to Top